برای جلوگیری از جدایی گزینی قومی و سرزمینی اولین و مهم ترین راه، پیشگیری به روشهای سیاسی و اجتماعی است. یعنی نباید گذاشت که احساس شهروندی درجه 2 و جدایی گزینی در سازه انسانی نظیر یک قوم بوجود بیاید . فرایند جدایی گزینی قومی : فرایند جدایی گزینی سرزمینی از سوی سازه های انسانی معترض در کشورها از مراحل زیر تبعیت میکند.

1. پیدایش احساس شهروندی درجه دو در گروه و سازه انسانی معترض
2. ایجاد وتوسعه شعور عمومی نسبت به احساس مزبور توسط نخبگان فرهنگی و بازیگران سیاسی، نظیر شعرا، موسیقی دانها، هنرمندان و… و بسترسازی شکل گیری آرمان سیاسی
3. توسعه آرمان سیاسی در بین گروه و سازه انسانی معترض
4. توسعه نقش بازیگران سیاسی و گسترش همنوائی در آرمان سیاسی و انسجام درونی سازه انسانی
5. شکل گیری عمل سیاسی (درگیر شدن ) نخبگان فرهنگی و بازیگران سیاسی قومی و سازه انسانی با حکومت مرکزی و گروه اکثریت ملی
6. توسعه منازعه و تغییر موازنه قوا به نفع سازه انسانی سیاسی شده و جدائی طلب
7. انتزاع فضای جغرافیایی و سازه انسانی معارض از کشور اصلی و تاسیس کشور جدید (نظیر سودان جنوبی )

بازدید کل: 676 , بازدید امروز: 1 

دکتر محمدرضا حافظ نیا

دکتر محمدرضا حافظ نیا متولد۱۳۳۴ در روستای خراشاد شهرستان بیرجند، و استاد پایه 44 گروه جغرافیای سیاسی دانشگاه تربیت مدرس است. تخصص ایشان جغرافیای سیاسی و ژئوپلیتیک است. وی در سال ۱۳۶۹ به عنوان اولین فارغ التحصیل دوره های دکتری دانشگاه تربیت مدرس موفق به اخذ مدرک دکتری در رشته جغرافیای سیاسی شد.

hafeznia.ir