انجمن ژئوپلیتیک ایران با همکاری انجمن علمی جامعه شناسی سیاسی ایران و انجمن دانشجویی روابط بین الملل دانشگاه علامه طباطبائی به مناسبت سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری و ششمین دوره انتخابات شوراهای اسلامی شهر و روستا برگزار می کند:
کارگاه اصول کشورداری
مدرس: دکتر محمدرضا حافظ نیا، استاد جغرافیای سیاسی دانشگاه تربیت مدرس
سخنرانی مبانی فلسفی پایداری و ابدی بودن مرزها، در همایش مرز در دانشگاه فردوسی مشهد- ۷ آبان ۱۳۹۹
با عرض سلام خدمت اساتید گرامی، دانشجویان و حضار محترم. بحثی که من قرار است در خدمت شما باشم در واقع ارائه راهبردها و پیشنهادات راهبردی برای بخش علمی کشور است که به توسعه فوق العاده دست یابد. ممکن است این سوال پیش آید که مگر کشور در مسیر توسعه علمی قرار ندارد و ما روز به روز از نظر تولیدات علمی و فعالیتهای علمی در سطح جهانی و منطقه جنوب غرب آسیا بهبود نمی یابیم؟ در اینجا تحلیل این پرسش ها جای بحث زیادی دارد و وقت ویژه ای را می خواهد که تحلیل کنیم، آیا ما در حال پیشرفت علمی هستیم؟ یا اینکه تصور می کنیم به سمت پیشرفت علمی حرکت می کنیم. ممکن است حوزه رسانه و سیاست درحال اغراق برای نشان دادن پیشرفت علمی باشد. یا شاخص هایی که برای پیشرفت علمی ارائه میشود شاخصهای معناداری نباشند. در حوزه سیاست و رسانه، آن چیزی که بحث میشود این است که ما وضعیت بسیار خوبی از نظر علمی داریم، دارای رتبه خیلی خوبی در سطح جهانی هستیم، به مرجعیت علمی رسیدهایم. این اظهارات فضای فکری جامعه را در چند سال اخیر پر کرده است و حوزه سیاست روی این موارد بسیار مانور میدهد، و شاخص پیشرفت علم را نیز انتشار کمیت مقالات در مجلات بینالمللی ایندکسدار میداند. این امر کار افرادی مانند من را بسیار دشوار می کند که بخواهم در این موارد صحبت کنم که شما در مسیر انحرافی قرار دارید و این معیار درست و با کفایتی برای پیشرفت و توسعه علمی نمیباشد. من معتقد هستم که در کشور اقدامات و کارهای علمی انجام شده است اما آنچه که انجام شده و انجام میشود کمی ماهیت سیاسی و تبلیغاتی دارد و کمی هم در حوزه نهادها و متصدیان علمی کشور حکایت از خوشخیالی میکند که گمان میکنند با این روش مرجعیت علمی جهان را در دست خواهند گرفت. ولی من گمان میکنم این رویکرد در بلند مدت درد سر درست خواهد کرد.
سخنران: دکتر محمدرضا حافظ نیا – استاد جغرافیای سیاسی دانشگاه تربیت مدرس
دوشنبه، ۳۱ فروردین ماه ۱۳۹۴ – دانشگاه تربیت مدرس، تهران
برگزارکننده: قطب علمی جغرافیای سیاسی دانشگاه تربیت مدرس
بحثی که قرار است من در خدمتتان باشم، ناظر بر بعد کاربردی جغرافیای سیاسی است.
به لحاظ معرفت‌شناسی هر رشته علمی و هر شاخۀ تخصصی، دو جنبه دارد. یکی جنبۀ بنیادی آن، که دانش و معرفت جهان‌شناسانه را تولید میکند، نظریه‌ها را تولید میکند، قواعد و اصول علمی را تولید میکند، مدل‌های علمی را تولید میکند، معرفت و شناخت ایجاد میکند. جنبه دیگر رشته‌های علمی، وجه کاربردی‌شان است. که این دانش تولید شده، این معرفت جهان‌شناسی تولید شده در رشته، به چه دردی می‌خورد؟ کجا می‌تواند مورد استفادۀ زندگی بشر قرار بگیرد؟ چه نیازهایی را برطرف می کند؟ چه مشکلی را حل می کند؟
