طرح تحول بنیادین ساختار سازمانی و دستگاه اداری حکومت جمهوری اسلامی ایران

( مبتنی بر فلسفه جغرافیایی حکومت )

از:دکتر محمدرضا حافظ نیا

استاد جغرافیای سیاسی و ژئوپلیتیک دانشگاه تربیت مدرس

برای ارائه به:

همایش ملی جغرافیای سیاسی کاربردی، مهر ماه 1391

بلحاظ نظری از منظر جغرافیای سیاسی، کشور به عنوان پدیده ای سیاسی/ فضایی از سه رکن اساسی به شرح زیر برخوردار است ( حافظ نیا،1381: 7):

• سرزمین، یا قلمرو جغرافیایی زیستگاه ملت، و نیز قلمرو فرمانروایی اعتباری حکومت که ممکن است الحاق و انتزاع در آن صورت بگیرد. اما پایدار و ابدی است. هر چند ممکن است همراه با انسان‌های ساکن و وابسته به آن دارای انقباض و انبساط فضایی بشود.
• ملت، یا سازه انسانی، که زیستگاهشان قلمرو جغرافیایی کشور است «Homeland-Motherland» و از حق طبیعی  تابعیت و نتیجتا از حقوق شهروندی برخوردارند، و با حفظ رابطه نسلی بین پیشینیان و آیندگان، موجودی ابدی و پایدار می باشد. ملت خط تاریخی دارد یعنی گذشته، حال و آینده‌ آن بهم مرتبط است.
• حکومت، از منظر جغرافیای سیاسی، حکومت و یا ساختار سیاسی کشورها رو بنا هستند و زیربنای آن دو رکن: قلمرو سرزمین و ملت می باشد. حکومت از لحاظ انتزاعی پایدار و ابدی است ولی بلحاظ واقعی ابدی نیست و متغیر و ناثابت است. چون حکومت‌ها و رژیم‌ها تغییر می‌کنند و هیچ حکومت و رژیم خاصی، ابدی نبوده و نمی باشد. شاخص رژیم‌ها ایدئولوژی سیاسی و قانون اساسی آنها است. حکومت یعنی کل ساختار سیاسی، اما دولت یعنی قوه مجریه.

:: جهت مطالعه ادامه مقاله، فایل مورد نظر را از طریق لینک زیر دریافت نمایید.

• دریافت فایل مقاله

بازدید کل: 843 , بازدید امروز: 3 

دکتر محمدرضا حافظ نیا

دکتر محمدرضا حافظ نیا متولد ۱۳۳۴ در روستای خراشاد شهرستان بیرجند، و استاد پایه 49 گروه جغرافیای سیاسی دانشگاه تربیت مدرس است. تخصص ایشان جغرافیای سیاسی و ژئوپلیتیک است. وی در سال ۱۳۶۹ به عنوان اولین فارغ التحصیل دوره های دکتری دانشگاه تربیت مدرس موفق به اخذ مدرک دکتری در رشته جغرافیای سیاسی شد.

hafeznia.ir