الگوی مناسب برای نظام بين المللی
سطح كره زمين به 199 كشور يا دولت تقسيم شده است كه 185 مورد آن عضو سازمان ملل متحد مي باشند . بروز برخي حوادث در قرن 19 و نيز جنگهاي جهاني در قرن 20 ضرورت تامين صلح ، تنظيم روابط بين الملل و چاره انديشي براي مسائل مشترك بشريت را مطرح كرد و باعث گرديد كه انديشه ايجاد نظام بين المللي فراتر از سطح دولت ملي شكل بگيرد . هرچند برخي انديشمندان ، صاحبنظران و حتي سياستمداران ، ضرورت وجود حكومت جهاني را بيان كرده اند.
- به دنبال جنگ جهان اول ، جامعه ملل تشكيل شد كه بدليل عدم موفقيت منحل گرديد. پس از جنگ جهاني دوم سازمان ملل متحد با تصويب منشور آن در سال 1945 م در سانفرانسيسكو بوجود آمد كه همچنان به حيات خود ادامه مي دهد . ولي عملاً نتوانسته است چه در دوره جنگ سرد و چه بعد از آن وظايف خود را بنحو مطلوب انجام دهد . مضافاً به اينكه در طول نيم قرن گذشته مسائل جديد و مشتركي براي بشريت در حوزه هاي مختلفي پديد آمده است.
- سازمان ملل متحد موجود بدليل مشكلات و نارسايي هاي ساختاري و كاركردي قادر به اداره مطلوب امور مشترك بشريت نيست . از اين رو تحول اساسي در ساختار و كاركرد هاي آن و يا تاسيس نظام جديد بين المللي ، با هدف ساماندهي سياسي-فضائي جهان و مديريت امور مشترك بشري و جهاني را اجتناب ناپذير مي نمايد .
- اين مقاله ضمن بررسي و تحليل دو نظام ژئوپليتيكي و حقوقي حاكم بر جهان و بيان نارسائي هاي سازمان ملل موجود از حيث ساختاري و كاركردي ، ضرورتها و ويژگيهاي نظام نوين بين المللي را بيان نموده و توضيح مي دهد.
:: فایل تمام متن (PDF) این مقاله را می توانید از این لینک دانلود نمایید. (دانلود فایل مقاله)
بازدید کل: 619 , بازدید امروز: 1
دکتر محمدرضا حافظ نیا متولد۱۳۳۴ در روستای خراشاد شهرستان بیرجند، و استاد پایه 44 گروه جغرافیای سیاسی دانشگاه تربیت مدرس است. تخصص ایشان جغرافیای سیاسی و ژئوپلیتیک است. وی در سال ۱۳۶۹ به عنوان اولین فارغ التحصیل دوره های دکتری دانشگاه تربیت مدرس موفق به اخذ مدرک دکتری در رشته جغرافیای سیاسی شد.
0 نظرات